เบี้ยแก้หลวงปู่บุญวัดกลางบางแก้ว

การสร้างเบี้ยแก้นั้น น่าจะมีมาตั้งแต่ครั้งกรุงศรีอยุธยาเพราะปรากฏหลักฐานการค้นพบ แต่เบี้ยแก้ที่พบส่วนมากปรอทจะตายแล้วคือ แข้ง หรือ รั่วออกหมด การสร้างเบี้ยแก้ คือ การนำเบี้ยขนาดต่างๆมาบรรจุปรอทกำกับด้วยอาคมแล้วอุดปิดผนึกกับปรอทไม่ให้ ไหลย้อนออกด้วยชันโรงใต้ดิน อาจนำแผ่นโลหะรองอีกชั้นแล้วลงอักขระถักเชือกหุ้ม ลงรัก มีห่วงสำหรับคล้องคาดเอว มีผู้รู้กล่าวไว้ว่า วิชาการสร้างเบี้ยแก้ ของ หลวงปู่รอด และ หลวงปู่บุญ เรียนมาสายเดียวกัน โดยหลัก 1.ปรอทต้องหนัก1บาท 2.ชันโรงต้องใต้ดิน 3.ใต้ท้องเบี้ยต้องลงอักขระพุทธซ้อน 4.เบี้ยต้องมีฟัน32ซี่ เบี้ยแก้หลวงปู่บุญถือว่าเป็นเบี้ยแก้หายากสร้างก็ยากและมีพุทธคุณที่ดี คุ้มภัยได้สารพัดเหมาะแก้การไว้ใช้ห้อยติดตัว วิธีทำเบี้ยแก้ของหลวงปู่บุญนั้นเริ่มจากท่านนำไข่เน่าไปเจาะรู แล้วนำไปล่อปรอทที่อยู่ในน้ำ และใช้คาถาอาคาเรียกมา เมื่อได้ปรอทแล้วท่านก็นำไปปลุกเสก เสร็จแล้วนำไปใส่ในหอยแล้วถักเชือกลงรัก(บางตัวไม่ถักเชือกก็มี)ใต้ท้อง เบี้ยของหลวงปู่บุญจะลง นะโมพุทธายะ กับเฑาะล้นใต่ ส่วนเบี้ยแก้ตัวนี้ใช้วิธีการจุมรักทั้งตัว มีห่วงสองห่วง สังเกตุความเก่าของรักษืจากรอยกระเทาะตรงข้างหูของห่วงทั้งสองข้างครับ